تفکیک جنسیتی از دانشگاه علامه طباطبایی تا ...

تفکیک جنسیتی از دانشگاه علامه طباطبایی تا ...
در میان دانشجویان و نیم نگاهی به تاریخ

نویسنده: سهیل سراییان

    جنجالی به نام تفکیک جنسیتی، آری یا نه؟
    
    همصدای بی صدایـیم با هم و از هم جدایـیم
    
    
    دانشگاه علامه طباطبایی را اول به خاطر تفکیک جنسیتی می شناسند و بعد به خاطر اساتید از دست رفته اش: این روزها وقتی میان دانشجوهای این دانشگاه می روی و با آنها به گفت وگو می نشینی چیزی جز آه و ناله به خاطر ارائه نشدن واحدهای درسی و تطابق نداشتن آنها با همدیگر نمی شنوی. دانشجویانی که ترم های آخر هستند و حالابه مشکل برخورده اند، کسانی که دیگر درس هایی برای آنها ارائه نمی شود و مجبورند با هزینه خودشان میهمان دانشگاه های دیگر شوند و خیلی مشکلات روحی دیگر برای دانشجویان، از جمله اینکه به دلیل همسو نبودن فکر مدیران دانشگاه با دانشجویان، دانشجوها به سختی به دانشگاه می آیند و می روند، موج منفی در فضای دانشکده های مختلف وجود دارد و اینها همه از تفکیک جنسیتی است، حالابهتر نبود اول به بحث علمی می پرداختیم و اساتید و امکانات علمی را افزایش می دادیم و بعد طرح تفکیک جنسیتی را اجرا می کردیم؟
    چندی پیش حجت الاسلام والمسلمین سید صدرالدین شریعتی، رییس دانشگاه علامه طباطبایی در گفت وگو با باشگاه خبرنگاران درباره ارتقای سطح علمی دانشگاه هایی که طرح تفکیک جنسیتی در آنها اجرا شده است، اظهار داشت: «در دانشگاه علامه طباطبایی (ره) در سال گذشته هزار و 200 دانشجوی مشروطی تحصیلی داشتیم اما پس از اجرای طرح تفکیک جنسیتی تعداد 600 مشروطی داشته ایم که این یعنی کاهش چشمگیر 50 درصدی مشروطی های تحصیلی دانشجویان در این دانشگاه و دانشجویان دختر و خانواده ها از اجرای طرح تفکیک جنسیتی در دانشگاه علامه طباطبایی (ره) بسیار اظهار رضایت می کنند و ثمرات و تحولات اجرای این طرح، بسیار مثبت بوده است.»
    حالابنده می خواهم بدانم که دقیقا از کدام خانواده ها این نظرسنجی پرسیده شده است؟ چند درصد دانشجوها به این طرح آری گفته اند و چند درصد نه؟ متاسفانه مسوولان هم آمارهایی از خودشان درمی آورند و همه اینها را باور می کنند، خب خودتان بیایید در بین دانشجوها و ببینید که همه به مشکل برخورده اند: چرا از دور نتایج مثبت را به رخ مان می کشید؟
  

  
    رضایت اجباری اساتید از اجرای طرح تفکیک جنسیتی
    شریعتی با اشاره به تمرکز بیشتر اساتید و دانشجویان روی درس و کلاس ها پس از اجرای طرح تفکیک جنسیتی در دانشگاه علامه طباطبایی(ره) تصریح کرد: «اساتیدی که ابتدا مخالف این طرح بودند، از ما تشکر کرده اند و می گویند در کلاس می دانیم که برای دختران، درس خاص خود و برای پسران نیز درس خاص خود را بدهیم و مثال هایی که می زنیم با توجه به اینکه وقتی مشترک بودند برای ما سخت و مشکل بود، اما الان به راحتی عمل می کنیم لذا همه سیستم آموزشی، سوال و جواب شده و حالت پرش ذهن و چشم از بین رفته است و در مجموع، اجرای طرح تفکیک جنسیتی، آثار مثبتی داشته است.»
    مثلاچه مثال هایی بوده است که در مقابل دختران نمی شد گفت و برای پسران می شود؟ آخر مگر چه درس هایی در دانشگاه ها وجود دارد که از این مثال ها هم پیش می آید؟ اساتید دانشگاه باید و به اجبار موافق این طرح باشند. البته یکی از دلایلی که زیاد هم مشکلی ندارند این است که با اجرای این طرح تعداد کلاس هایشان بیشتر شده است و خب از لحاظ مالی بسیار بهتر است.
    
    آرامش فکر و روح و از بین رفتن تنش های روانی از ثمره های تفکیک است
    رییس دانشگاه علامه طباطبایی(ره) با اشاره به ضرورت اجرای این طرح به صورت کامل در سایر دانشگاه ها متذکر شد: «توصیه ما این است که این کار انجام شود، همان طور که ما عمل کرده و نتیجه گرفته ایم: البته بنده در جایگاه تعیین تکلیف برای افراد دیگر نیستم اما اجرای تفکیک جنسیتی به سود خانواده ها، دانشجویان، اساتید و موجب آرامش فکر و روح و از بین رفتن تنش های روانی، فکری، روحی و عاطفی در محیط دانشگاه ها می شود.»
    بهتر است برای اینکه نظر کارشناسی از خود صادر نکنیم و خیلی دقیق تر به بررسی این مشکل بپردازیم به سخنان امام خمینی(ره) درباره این مساله رجوع کنیم که در بین خاطرات نزدیکان ایشان بیان شده است.
    سیده زهرا مصطفوی خمینی، دختر حضرت امام (ره) در گفت وگویی ضمن بیان برخی خاطرات خود از بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی به برخی نکات کلیدی زندگی ایشان نیز اشاره کرد. خانم مصطفوی که مدیر گروه کلام و فلسفه اسلامی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران است در برنامه «صدای خاطره» رادیو خاطره هایی جالب از امام خمینی را گفتند: یکی از مسائلی که امام درباره حجاب معتقد بودند رعایت عرف جامعه بود. امام معتقد بود اگر پوشش چادر مورد پسند عرف جامعه نباشد، نباید از آن استفاده کرد. یعنی برای امام (ره) ملاک عرف جامعه است و این نظر امام ایشان را از سایر علما متمایز می کنند. چراکه امام از عرف بها می دهند و آن را یک اصل می دانند.
    - ظاهرا همسر احمدآقا دانشگاه رفته بودند و وسط کلاس را پرده کشیده بودند و ایشان برای امام(ره) نقل می کنند و امام فرمودند که کاردرستی نیست و وقتی که از سیما برای حجاب پیش امام آمدند امام به آنها فرمود شما در تیتراژی که داشتید، گریمور زن ندیدم درحالی که در بین بازیگران زنانی بود که معلوم بود گریم شده اند که تعجب و حیرت حاضران را برانگیخت.
    حجت الاسلام والمسلمین دکتر علی شیخ الاسلامی، استاد زبان و ادبیات فارسی و عضو قطب علمی ادبیات عرفانی دانشگاه تهران و از جمله کسانی بوده اند که حاج احمدآقای خمینی برای رفع مشکل بحث تفکیک جنسیتی با ایشان تماس گرفته اند:
    در سال های ابتدایی و اولیه انقلاب اسلامی برخی از دانشجویان و چه بسا استادان فکر می کردند یکی از کارهایی که باید در دانشگاه انجام بگیرد این است که میان دانشجویان دختر و پسر که در یک کلاس هستند حداقل یک فاصله باشد و چادری یا دیواری بکشند: برای نمونه دردانشکده ادبیات دانشگاه تهران که من مسوولیت آن را بر عهده داشتم بدون اطلاع قبلی من یکی از کلاس های گروه فلسفه را انتخاب کردند و دیوار چوبی کوتاهی میان محل نشستن خواهران و برادران کشیدند و بعد که من خبردار شدم صراحتا مخالفت کردم. مساله به دانشگاه کشیده شد که نظر دانشگاه را بپرسند. دانشگاه هم از خود من سوال کردند که نظر شما چیست؟ گفتم من موافقتی با این امر ندارم و چون خانم فاطمه طباطبایی دانشجوی رشته فلسفه دانشگاه تهران بودند مساله را با ایشان مطرح کردم اما قبل از اینکه از ایشان جواب بگیرم اواسط هفته از دفتر مرحوم حاج احمد آقای خمینی به من تلفن شد که نظر امام این نیست و بگویید دیوار را بردارند و چنین کاری نکنند.
    و ما این نظر را اعلام کردیم. ایشان نظر امام را با این محتوا و تعبیر اعلام کردند که چون چنین امری در عالم اسلام سابقه ندارد و به ما چنین دستوری نداده اند بنابراین کاری که در اسلام سابقه یی ندارد ما نباید نسبت به آن امر مبادرتی داشته باشیم. با همین جملات کوتاه ایشان به مساله خاتمه دادند و همه در مقام اطاعت برآمدند و دیوار برداشته شد و اوضاع به حال عادی بازگشت. آیت الله خامنه ای که رییس جمهور وقت و خطیب نماز جمعه تهران بودند جمعه همان هفته ضمن خطبه های نماز جمعه تهران اعلام کردند که در یکی از دانشگاه ها چنین قصدی بوده و حضرت امام(س) با آن موافق نبوده اند و به همین دلیل موضوع منتفی شده است.
    حضرت امام(س) در این زمینه بیان شان بسیار صریح بود و اعلام کردند ما در اسلام این سابقه را نداریم که «کلاس درس یا جلسه مذهبی و دینی مابین زنان و مردان به این صورت فاصله گذاشت و دیوار کشید و بعدها هم بحث ها دنبال شد که به فرض در کلاس های درس چنین کاری انجام بگیرد بیرون از کلاس چه کنیم؟ در ورود و خروج دانشجویان دختر و پسر به دانشگاه چه کنیم یا در جامعه که حضور زنان و مردان در کنار هم وجود دارد چه باید کرد؟ و این موضوع مدت کوتاهی مورد بحث بود و بعد منتفی شد.
    بعد از خواندن این خاطرات حال بهتر است به قانون اساسی کشورمان رجوع کنیم و کمی از قانونی که شاید خیلی ها از آن چشم پوشی می کنند، مطلع شویم. در مقدمه قانون اساسی تحت عنوان زن در قانون اساسی آمده است: «در ایجاد بنیادهای اجتماعی اسلامی، نیروهای انسانی که تاکنون در خدمت استثمار همه جانبه خارجی بودند، هویت اصلی و حقوق انسانی خود را بازمی یابند و در این بازیابی طبیعی است که زنان به دلیل ستم بیشتری که تاکنون از نظام طاغوتی متحمل شده اند، استیفای حقوق آنان بیشتر خواهد بود... زن در چنین برداشتی... از حالت شیء بودن یا ابزار کار بودن در خدمت اشاعه مصرف زدگی و استثمار خارج شده و ضمن بازیافتن وظیفه خطیر و پرارج مادری، در پرورش انسان های مکتبی پیشاهنگ و خود همرزم مردان در میدان های فعال حیات است و در نتیجه پذیرای مسوولیتی خطیرتر و در دیدگاه اسلامی برخوردار از ارزش و کرامتی والاتر خواهد بود. اصل نوزدهم قانون اساسی مقرر داشته: «مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند، از حقوق مساوی برخوردارند و رنگ، نژاد، زبان و مانند اینها سبب امتیاز نخواهد بود.
    قانون اساسی، خاطرات امام خمینی و نظرات کارشناسان همه بر این عقیده هستند که اجرای این طرح هیچ منفعتی ندارد و فقط برای جوانان که همه آیندگان این مملکت هستند فشار روانی ایجاد می کند و آنها را بیشتر از هم دور نگه می دارد، ما برای ساختن این وطن باید همه در کنار هم باشیم تا از فکر و ذهن هم استفاده کنیم نه با دیوارکشی بین یکدیگر به فکر فردا ها باشیم.
    
    
    
 روزنامه اعتماد، شماره 2545 به تاریخ 25/8/91، صفحه 8 (نگاه دوم)